TË KAM PRITUR
Atje te shkëmbi kujtinit
e di se më ke pritur dje
asaj rruge të kthimit
s’do të jem,i kam vë fre.
Më ke pritur,e di si ylldritë
dhe sytë i kishe kah dielli
pas atij shiut që ra papritë
po shfaqet qetë,qetë ylberi.
Të kam pritur atje disa herë
ashtu siç prisje ti mua dikur
por tash pritjet s’ kanë vlerë
edhe pse ty s’te harrova kurrë.
Më ke pritur e të kam pritur
sa e sa stinash dimër e verë
por rrugtimet tona të grisur
s’do të gjejnë arnim kėtë herë.
BLERTËSIA E BUKUR
Në sytë e mi mos kërko
akullin e krijuar nga loti
në mua do gjesh kurdo
blertësinë që kam moti.
Në oazën time të vetvetës
mos kërko mallkimin tim
unë ecë me hapat e jetës
drejt së ardhmes në agim.
Në luadhin tim të ëndrrës
mos kërko shiun e vjeshtës
aty kam një kujtim të nënës
që e ruaj brenda meje-vetës.
Nga unë mos kërko kurrë Ti
se do të jem rrugëve me shi
BLERTËSIA E BUKUR kërkon
që ta çmoj lulën kur lulëzon.
TI MOJ LULËKUQE
Ty moj lule e bukur
këto radhë t’i kushtoj
s’di ku më je strukur
dua një ditë të takoj.
Për mua je e çmueshme
edhe pse jeton larg meje
sikur të merrja krah flutre
e të qëndroj pak afër teje.
Të shoh si shkëlqen
e buzëqeshur përherë
me ty pranvera kur vjen
sjellë të këndshme erë.
