NUK JAM
Nuk jam këtu, s’e di ku jam.
Mbetur anonim si një libër fletëgrisur…
Shuaj mllefin e një fanatiku të marrë,
që kryqëzatat me mua ka nisur.
Nuk jam tek vetja, por brenda një ulërime.
Si bletët e trembura nga një zgjua të plaçkitur
Në panik ngrihet në ajër çdo dhimbje,
duke u tkurrur si të palindurit në mitër
.
Heshtja end pëlhurën e saj ,zemrave kyçur me çelës.
Endacak si diell dimri ,ngroh shpirtrat që duan rrezet e mia.
Qielli më varet mbi sup,si një shami e zhubrosur,
ku ka shfryrë hundët kaltërsia.
Nuk jam mbi tokë, dhe ajri s ‘ më mban.
Më i lehtë dhe papeshë se një flutur..
As këtu, as atje, veshur me një re të bardhë.
Mbi supe më rëndon një veladon murgu.