Çfarë ke ?
Më thuaj t’a di..
Unë zbuta pothuajse tridhjetë Vjeshta,
mund të të zbus edhe ty.
Më lër të të prek me fjalët e mia të mëndafshta,
në sytë e mi të të fal shikime fisnike…
Mos më thuaj që ke frikë…
Hahaha , si qenkan meshkujt !
Trima gjithkund e në Dashuri të ndjeshëm.
Më lër të futem në altarin e shpirtit tënd ,
të të tregoj mëkatet e mia,
e të jesh Ti ai që më fal…
Më lër në ktë Natë vjeshte
brenda dhomës tënde ,
të futem pa kërkuar çelësat brenda vazos argjendtë ,
por të hyj e gjithpërfshire
të të marr të gjithin në hapësirën time.
Mos gabo të më thuash jo ,
të kërcënoj me heshtjen time
që flet vetëm për ty !
Dua të provoj akoma
si është të jesh me Ty
herët e tjera nuk shkova gjer në Fund…
