NJË ÇAST
Në varrimin e shokut pjesë s’mora,
me atë shok, që qëndruam bashkë gjithë jetën,
ah, që një çast afër s’ju ndodha,
një çast të ishte, një çast i vetëm.
Lotët si fshehja dot nga sytë,
për shokun e mirë dot si fshehja,
se si u përcoll për te varri atë ditë,
nga gjurmët e njerëzve do t’a gjeja.
Në varrimin e shokut pjesë s’mora,
me atë që e ndava gjithë jetën,
në çastin që duhej, afër tij s’u ndodha,
në çast zemra ndjeu, se e lash vetëm.