MOS MË PREK NË PLAGËN E VJETËR
Mos më prek në plagën e vjetër,
se ende aq fort më zgjon mallë e më dhemb,
mos më përkujto atë dashuri vrastare,
që muret e kalasë së zemrës m’ i shemb!
Mos më prek në plagën e vjetër,
që ta dish, se shumë më lëndon,
se si ai zjarr, në shpirt s’ më gufoi më tjetër,
i njëjti bilbil për mua më nuk këndon!
Të lutem, as mos ma përmend më atë varrë,
se frikësohem prapë më ngjyrohen bardhësitë,
e do ndjehem prapë si dikur, si e marrë,
si atëherë, kur çdo stine ia ylberoja stolitë!
Mos ma kthe prapë atë melodi kënge në vesh,
kur çdo ditë agoja ende pa gëdhirë,
me atë rini të kaluar, jo ,prapë mos më ndesh,
se asaj dhimbjeje të ëmbël s’ mund t’ i them prapë “ Lamtumirë”!