MËRGIMTARI
Ai që nuk është
mërgimtar
Më mirë mos të flas
për mërgimin
Dhembjen e ndarjes
nga shpirti yt
Me një zemër
të copëtuar
Ju nuk e përjetuat
gulqimin në fyt
që nuk kapërdihët
Ju nuk e keni ndjerë
Frymarrjen që ndalon
në atë moment
për të dashurit e tu
Ju nuk i patët
mornica trupit
Juve nuk ju kanë
shkuar duart
Të sforcuara
e të lëshuar për dhe
E me gjymtyrët
e këputura
Që mban me vete
por nuk i ndjen
Kur ju jep lamtumirën
e mallkuar
Shpirti i vrarë
është vështirë
për tu kuruar
Përshëndetjet
me hundën e varur
Me kokën ulur
gati deri në tokë
Duke u hequr zvarrë
Me lotët e dhembjes
duke pikuar dheun
Me këmbët e rënduara
që nuk lëvizin dot
Pesha e tyre
sa vjen e rëndohet
Duke hyrë
sa më thellë
nën dhe
Këto trishtime
me dhembje të gjakosura
Vetëm unë dhe shpirti im
i kemi ndjerë
Mos të flas për nënën
Ndoshta zemra më pëlcet.