NUK NDRYSHOJ SI STINET E MOTIT
Nuk ndryshoj kurr
Si ndrrojnë stinet e motit
Gjithmonë e pa luhatur
Në besimin ndaj Zotit.
Jam veç bi shqiptare
Me kulturë dhe traditë
Gjithmonë e pa harruar
Vendlindja ku jam rritë.
Vendi më i dashur
Është gjithmonë për mua
Sfirca dhe Medvegja
Që kurr se kam harrua
.
E kujtoj me shumë lot
Jeten time fëminore
Mësuesin timë të parë
Në ato troje shekullore.
Me mallë e kujtoj
Jeten time fëminore
Pa i harruar shokë e shoqe
Në ato treva malore
.
Me zuri pa dashje
Pleqëria në mergim
Por vargjet më të ëmbla
Ia kushtoj vendit tim.
Nuk e di sa kam jetë
Këtu në mergim
Por me shpirt e zemer
Jam në vendin tim.
Edhe gurbeti i largët
Qoftë i bekuar
Në vitet më të vështira
Këtu jemi strehuar.
Jam këtu në mergim
Përfundimin e pleqëris time
Dua ta përfundoj
Vetem në vendin tim.
Po me thërret Gjilani
Dhe Medvegja çdo ditë
Këthehu në kêto troje
Këtu ke lindë e rritë .
