E shoh ngërdheshjen tënde
Që lartë mbi retë e grinjta ,
mes qiellit e tokës .
Mos kujto se jam fillikat
Kam mbrojtës ,ushtrinë e ëngjëjve ,
Derisa në degët e mia ,të çelin sythe pranvere .
Më lerë të flas
Të t’përqafoj me gojën e poezisë ,
pothuajse çdo ditē .
Të mbuloj me tylin hyjnor ,
tu çoj në parajsën tuaj ,
të përqafoni retë lundruese mbi qiell .
Mē lerē te flas me gjuhën e poetit
Ti tē lundrosh aty ku ka vend zanash .
