Nana sot me pyeti, moj bijë kur do të vish
Më kaploj malli, drejt perëndimit ikën gati t’gjithë
Kudo mbretëron një qetësi shurdhuese
Vetëm kori i zogjëve e thyen heshtjen e brishtë
Nanë, shikimi yt i kalon retë dhe oqeanin
Si zog pranvere do i hap krahët e mallit
Nuk do e lë pikëlotin të më tradhëtoj gjithë jetën
Dua t’ia shoh hiret e hënës derdhur në maje të malit
Atje male e fusha veshin fustanin jeshil
Me këngë bilbilash vargjet më rrjedhin si lum
Afër nurit tënd o Nanë, lulëzon më i bukuri trëndafil
Ëndrrën m’a përkëdhel fytyra jote, qepallat nuk kanë gjumë
Do të nisem me skuqjen e muzgut mbi dete
Kafen e mëngjesit së bashku do e pimë
Qershitë në degë do të skuqën nga lakmia
Sa herë të qeshim e nën hije të rrimë
Do të përqafoj me vrullin e vajzërisë
Të mbushi krahrorin me parfum trëndafilash
Ylberit ngjyrat t’ia numëroj si në kohën e fëmijërisë
Të më bleroj vargu gëzueshëm si lule lëndinash
E di Nanë, atje më rrjedhin ëmbël poezitë lirike
Siç rrjedh lëngu i qërshizës mbi buzë
Shikimi yt më përkëdhel jetën e imja fisnike
Si zambakët e çelur që më zgjojnë muzë!
