Eh, engjëllushë
Sa të trishtuara me trokun e shpejt
Në heshtje
Era i shkundi gjashtë vite
Më heshtjen e engjëllushës time
Që po flen në gjumin e përjetshëm
Mu në errësirë
Po më shkrihen ditët
E unë ende të pres Ty Erna
Të zgjohesh sërish nga ai gjumë
Por Ti flen në vargun e mallit
Në lotët e mi të kryposur
Vitet palosin dhembjen
Së bashku me kujtimet
Thellë në brendësinë e shpirtit
E lotët në fytyrën time
Nuk u thanë më kurrë
Për sytë Tu të bukur
Që tani shohin Zoti
E malli që më përvëlon shpirtin
Mbulon tërë horizontin
Ernusha ime
A po e ndjen ardhjen time?
Erdha pranë varrit tënd
Që ta shtrydhi mallin
Në gurin e mermert
Fytyra jote si Hyjni
Këtu unë ta puthi ballin
Unë erdha me krahët e engjëllit
Me vëllaun tënd Ertonin
Birin Tim
Por Ti Erna
Nuk na prite krahapur
Në përqafim
Eh,Erna gjashtë vite heshtje
Sa më rëndojnë.
Remzie Raci Rexhbogaj -GJASHTË VITE HESHTJE
TË NGJASHME