Mungesa e lirisë
Ti ishe
Një mëngjes i freskët,
Që lëshonte
Tinguj të kthjellët.
Dhe ishe një kopsht i derdhur,
Zot sa i derdhur,
Me erë me ngjyrë
Mbytje çdo gjë përreth.
Nga duart, nga yjet,
Si nga një libër i hapur,
Mund të parathoshe çdo gjë,
Si fatthënë e rysur që ishe.
Po jepeshe lehtë,
Si një kafshë,
E lodhur nga ndjekjet,
Se në flokë,
Në ballë,
Në sy,
Kudo,
Të vihej re
Mungesa e lirisë.
– Petro Marko
