A i ndjen valët e Drinit si lazdrojnë,
Këndojne me ne?!
Çohu motra ime e përvuajtur
Ti datëlindjen sot e ke
Ç’janë kēta kroje nën qerpikun tënd
Gurë të rëndë që dot s’i mban?
Sot është dita e shumëpritur
Vallja të kumbojë në çdo anë
Mos mendo se kam harruar
Lotët e nënave më çajnë kraharor
Shtëpitë që flakët i gëlltitnin
Udhëve fëmijët endeshin të gjorë
E si mund të harrojë piskamën e vashave
Kujën e tyre që arriti gjer në qiell
Kur djajtë gjakpirës e barbarë
Fustanin e bardhë ua përdhosën,i morën nder?
Në vesh ende më jehon thirrja e burrave
për liri,
Amaneti i të parëve që kumbonte nëpër male
Gjaku i dëshmorëve që i lau këto troje
Bacë Ademi me shokë
Si mund t’i harrojë o motra ime?!
Jo. S’mund t’i harroj dot, ato më ndjekin në çdo kohë,
Në çdo botë.
Nuk harrohen plagët e vjetra
Ato jetojnë bashkë me ne
Ne të dyja jemi motra,
Mendojmë, jetojmë për një Atdhe.
Nëpër vena e damar kemi një gjak e një gjuhë
Jemi pasardhës të ilirëve, trojet i kemi këtu.
Ndaj nuk lemē asnjë djall tē cungojë gjymtyrët tona
Për lirinë e japim jetën po qe nevoja
Se ne jemi një komb si Shqipëria dhe Kosova.