JETA ËSHTË QENDRESË
Biro….!
Mësohu më notuar vetë,
Në rrugëtimin jetësor,
Ngjitu edhe në maje të bjeshkës,
Dhe mos hezito kurrë,
Të bëhesh i zoti i vetvetës!
Gjatê jetës,
Mos lejo tê shëndrrohesh,
Në kufomë të gjallë,
E për kafshatê goje,
Të bëhesh loderê e idiotve!
Dije mirë:
-”Jeta ështê sfidë,
Jeta do dije e punë tê mbarë,
Jeta ështê dashuri,
Por edhe vuajtje,
Jeta ështê bukuri,
Jeta është kulturë,
Jeta është qendresë,
Por edhe metaforë“.
Jetën duhet ditur
Sesi mê nder e lumturi,
Qyteterim e dinitet njerëzor,
Mê familje e miqê,
Sa më mirë ta jetosh!
Kështu më thoshin,
Kur isha fëmijë,
Gjyshëja Mihrije e gjyshi Maliq,
Babai Asllan e Nënëlokja Hyrë.
E dijen e gjëni nê libra,
Na thoshte Tefik Kallaba,
Mêsuasi ynê i parê
Mêsuesi im i dashur,
Në fshatin Busavatê.
Ndjesë paqin për këto këshilla,
N’botën në amshim!
………………………………………………………………………….
REFLEKTO MË KOHË O NJERI!
E kë humb rrugën njerëzore,
Si në mjegullën e dendur,
Kë harruar traditën e humanizmin,
Mikëpritjen e bujarin,
Familjen,farefisin e të verteten
Ti nuk po e kupton o njeri,
Çështë mirësia e dashuria,
Nuk po do të kuptosh se:
Mirêsjellja është lule e njerëzimit.
Nga helmi i urrejtjës e lakmisë
Për pushtet,grabitje e pasuri,
Sytë tu kanë verbuar,
Shpirtin dhe zemrën,
Ta kanë tradhtuar.
Kuptoje asgje huaja,
Nuk bëhët e jotja,
Se më gënjeshtra,
Fare nuk jetohet…
Dhe fitimi më hajni,
Më keqpêrdirime e shantazhe,
Shpirtin, zemrën e dinitetin,
Ngadal ti rrenojnë.
Mbaje në mend o njeri,
Se ka Zot.. dhe
Të bëmët e këqija,
Askujt nuk ia falë.
Reflekto më kohë,
Këtheju mendimi pozitiv,
Modestisë e sinqeritetit,
Urtis dhe rrugës së Zotit!
Kuptoje se gjaku nuk është ujë,
E dheu i kêsaj toke të mallkuar
Është më i rëndë se gjitha bjeshkët!
Reflektoni për unitet,
Paqe, mirêsi e dashuri,
Për dije e mirëqenie
Mikëpritje e atdhedashuri.
………………………………………………………..
NËNAT
Nënat në rruzullin tokësorë,
janë shtyllë e shtëpisë,
simbol i mirëqenjës e dashurisë.
Nënat janë pasqyrë e ardhmerisë,
kultivuese të mikëpritjës e fisnikërisë,
të traditës e lumturisë.
Ato rrisin dhe edukojnë fëmijët,
në frymën e humanizmit e atdhedashurisë.
Nënat botën e shdrisin më shpirtbardhësi,
janë flakadane të paqës e lirisë,
pa dhunë e pa frigë.
Nuk e donë urrejtjen e përtacin,
e donë punën dinitoze e demokracin.
Nënat begatojnë jetën më kulturë e bëmirësi,
për njeriun e bardhë e të zi.
Ato janë qenjët më të mira,
dhe më të dashura në këtë botë.
