Këmbët e zbathura të fëmijës dhjetë vjeçar
Në baltë, duke mbledhur speca për kultivuesit e pasur
Jo ata që kërkojnë rrënjë kulturore apo etnike
Por ata rrënjët e të cilëve
Janë të zbuluara, të prera, të gërmuara dhe të djegura
Dhe në ato rrënjë
E bëjnë strofkullën kafshët për ngrohtësi
Ajo që është e thyer është e bekuar
Jo dija dhe mençuria kokëzbrazët
E perifrazuar nga tekstet e librave
As imitimi, as medaljet e dalluara
As shiritat dhe as medaljet
Por pasi ka kaluar karroca e privilegjuar
Flladi fryn gjurmët e pluhurit që hedh në erë rrota
Dhe mbi atë pluhur do të jenë sërish gjurmët e njerëzve të thyer
Zoti bekon atë që është e thyer
Jo burgun e përsosur tullë pas tulle
Por murin e shkërmoqur
Që shpall lirinë e botës
Që proklamon shpritin gjaknxehtë të njeriut
Duke u rebeluar kundër gënjeshtrave, kundër tradhëtisë
Kundër të folurit për atë që nuk është e merituar
Ankesa njerëzore bekohet nga Zoti
Rrugët tona të pista, të shkretuara, të mbushura me sakatë
Ajo që është e thyer pagëzohet
Mosbesuesi i pandershëm
Krahu i të droguarit të qepur me shenja gjilpërash
Është një vijë fije e një batanije
E ngrënë, që nuk e lë njeriun të ngrohet
NE JEMI QË TË GJITHË ZBUKURIME TË THYERA
Duke vezulluar brenda dorashkave të grisura të punës
Brenda shtëpive të sekuestruara, martesave të rrënuara
Nga ku vezullojnë jetët tona në të vërtetat e tyre më të thella
Gjak nga plaga
Zbukurime të thyera
Kur ne humbën përsosmërinë tonë dhe nderuam sentimentet tona të papërsosura
Ne ishim të bekuar
Të thyera janë getoto, barrio-t, parkingjet e kamionëve ku gangot bëjnë duel për vdekje
Megjithatë, nëpërmjet mjerimit një grua e të gjashtëdhjetave vjen duke ngarë biçikletën e saj të ndryshkur
Ne përqafohemi
Ne varrosemi në zemrat tona
Zbukurime të thyera, të akuzuar, të përndjekur, duke gjetur ngushëllim dhe strehë
Ne punojmë, ne shqetësohemi, ne dashurojmë
Por gjithmonë me dhembshuri
Duke reflektuar bekimet tona
Në thyeshmërinë tonë
Gjallon jeta, gjallon drita, gjallon
Thelbi i fuqisë sonë
Secili prej nesh një fragment i ngrohtë
Të thyer nga zbukurimi më i madh
Zbukurimi i të paparës
E më pas të ribashkuar si pluhur
Ndaj gjithë asaj që është
Zoti bekon atë që është e thyer
Jimmy Santiago Baca
Përzgjodhi dhe përktheu Enkeleda Suti
