Kjo s’eshte bota, qe un dua!
Kjo s’eshte bota qe une dua
Keta s’jane njerezit, qe deshiroj
Kur kali te troket me patkua
Jet o jet, te meshiroj
Un S’kam ze, as force mbi trup
Kujt ti therras? Njeri s’te degjon
Por kjo qe behet, eshte turp mbi trup
Kur lind nje grua, ti e bombardon
Kjo s’eshte Rusia e krishtere
Ndofta nje djall,qe doli jashte
Nuk sjell paqe, as pranvere
Por eshte nje mall, i kohes se lashte
Kjo s’eshte bota, qe un dua
As keta mjerane, pa fe pa Zot
Krishti durroi, gozhden ne thua
Qe ne te gjejme paqe ne toke
Keta s’jane gjaku i te krishterit
Qe vrasin engjejt e sapo lere
Jane fara e Hitlerit
Lindur rritur nga te mjere!
E embel, na qofte ikja!
Sot jam thjesht , nje kufome
S’jam ne qef, as ne forme
Ndihem thjesht vetem nje send
Ku ta hedhesh, do zere vend
S’kam as muze qe te shkruaj
Por ne mendje rri e bluaj
Kjo muze me ve ne gjume
Eja nene edhe puthme
Sot s’kam muze, qe te flas
Por as ze qe te therras
Te therras yjet ne qiell
Te me dergojne, pak diell
Ndihem si koha e vrenjtur
Si kufome qe ka vdekur
Ndihem si shiu mbi koke
Here e lagur, here mbi toke
Nje nga nje yjet ti zbres
Ti mbledh bashke, ti pyes
Ndofta nenen e kane pare
Mos te vdesim, duke qare
Nuk kam muze, sot per sot
Mbi gjoks me gryen dhimbja
Ne u larguam, nga kjo bote
E embel, na qofte ikja!
Mos harroni!
A tu mbush shpirti, me lumturi?
Kur vret gra,pleq e femi
Ne c’do shtepi,dergon ushtri
S’besoni ne kish, as ne xhami
Thjesht,mbetet uqer,te kesaj toke
Te pa ngopur jini ,te uritur
Mos harroni te hani farrat, e asaj nenoke
Kur shpirti tju dale, Ukraina do ket ndritur!
Sot e dua jeten, neser s’behet dy!
Se c’dreqin pate,ndryshove papritur
Me ben te rri zgjuar, mendimet me vrasin
Sa here ti shoh syt, ti i mban varur
Zogjte verdall, vijne e te bertasin
Brenda ne shpirt, nuk mbaj urrejtje
Thjesht jam nevrike, ti kurr s’me perkedhel
S’me the njehere, tek mua ke mbeshteje
Sa here hyn ne dere, nga dritarja del
Un qaj neteve te gjata, qaj si femije
Mbi mikun tim te ngusht, jastekun e kokes
Ai di te me puthi, dhe lotin te ma pije
Ti diku larg, ne shoqerin e botes
Ti z’di azgje, se nuk me njohe kurr
Kohe per mua s’ke, sikur nje minut
Ma prishe bukurin, dikur hidhja nur
Tani dhe te duam, vin era barrut
Per ty kam sakrifikuar, jet e dashuri
Si murgesh manastiri, u katandisa per ty
Shpirtin ma ke lidhur, me shirit te zi
Sot e dua jeten, neser s’behet dy!
