NËSE VARGU MË PËRGJYSMOHET
Mos mendo Erna që të kam harru
Pesha e dhembjes që kam për Ty
Shpirtin tim e ka gjunjëzu
Shumë kujtime që më gërmojnë trurin
Nuk e di nga cila të ia filloj
Kam shumë të bukura plot 18- të vite
Në çdo çast unë i kujtoj
Kur të këndojsha ninulla të gjumit
Dhe të mbajsha mirë në krahëror
E me lulet e para të pranverës
Mbi gërsheta të thurësha kurorë
Kur kujtoj zërin tënd
Kur jehonte si zë bilbili
E në sfilatat e bukurisë
Kishe pamjen e Hyjnisë
Me buzqëshjen tënde të ëmbël
Si piktura e Perëndisë
Eh, ata muajt e trishtimit
Nuk po mundem t`i harroj dot
Zemrën si ma kanë copëtuar
Sytë mu verbuan nga këta lotë.
HËNË E BUKURA HËNË
Hënë
Kur natën qiellit ndriçon
E yjet rreth teje vallëzojnë
M`i kujton fëmijët e lirisë
Nënën kur më sa fuqi e rrethojnë
Hënë Ti që ndriçon gjithësinë
Ernen të lutem ta mbash në gji
Siç e mbanë nëna fëmiun
Hënë Ti o zonjë e rëndë
Porosi Ernen ta kam lënë
Ta ruash si mbretëreshë të bukurisë
Sikur atë natë që ta kam dhënë
Hënë e bukura Hënë
Të lutem yllin tim polar
Ta mbash çdo herë pranë
E me lulet e muajt Maj
M`i thurë të bukurën kurorë
Ashtu siç ishte e bukura mamit
Porsi një luleborë
Hënë e bukura Hënë….
