I verbër…
I dashur ti qenke i verbër
Vështro pak kur bën një hap
Pas teje lëndina e gjelbër
Përpara një lumë si sharp…
Të pret , e s’lëviz nga vëndi
Livadhit një lule e bukur
I thua përherë, jam tëndi
Ti flutur mbi lule … flutur….
ARMA IME
Shpirti im ka penë si arma
Qëndresë ,kala me bedena
Kë zuri në shenjë , qe karma
Arma ime është veç pena!
Shpirtin poetik derdh pena
Ngjyer nëpër qiell përditë
Ndonjë në se ngre antenat…
Presin kot se nuk jap shpirt…
Vargun gurgullimë, tek pena
Armë … imagjinata, muza
Kam lindur me shpuzë ndër vena
Vdes pa poezi tek buza.
Sa të kem ,sy, duar ,këmbë
Do të shkruajë edhe në varr
Fletore do bëjë pëllëmbët
Për vargjet , kasën hambar.
Arma ime është veç pena
Metafora, ritmi, rima
Unë krijimit si vë frena
Vret nuk vritet vetëtima…
Arma ime, ngjyra, pena
Buzëqeshja, dashuria
Diferenca nga hijenat
E madhe….dielli dhe hija.
Arma ime është kjo penë
Ku fal zemrën çdo krijim
Sa vagonë do të ketë ky tren…
Do i mbush prej shpirtit tim.
Duket…
E hapa dritaren e shpirtit ,mbrëmë,
të vije sapo muzgu të bjerë ,
errësirës, _më the mos ju tremb,
unë ja , po të presë si shqerë.
S’jam e bindur për thëniet e tua
ende hezitojë ,për të ardhur drejt teje…
S’u besojë atyre ,që më thua,
veç prushit të gjakut në deje.
Duket ,se është ndezur një flakë dashurie,
ndoshta ,mund të jenë dhe trille kalimtare,
në thellësitë e mendimeve bie,
e ngrihem rihap dritare…
