TË JEMI BASHKË…..!!
Nuk jam shpresë humbur.
Se antivlerat.
Që kanë lindur e ndyrë dherat.
M’një ditë kanë për tu mundur.
Gjithmonë kanë lindur gjigandë.
Që kanë shëruar,kohën e vrarë.
Kanë ngritur morale shpirtërash të tharë.!
Nuk jam.
Edhe pse shpresën e t’sotmes humbur e kam.
Ta gjej sulem.
Mbi ata që duan t’jem i pa shpres.
E përpara tyre të përulem.
Ose të vdes.!
Dua të jem.
Të jemi bashkë.
Shpresë pa humburit.
Të pa mundurit.
Bijë e bija të kombit të shqipes.
Yje të dritës….!!
AAAH SA KRENOHEM……!!
Dibra dhe unë si mishi e thoi.
Malli, në shpirt qëndroi.
Lundrova në dete ,
mall mbete.
Fluturova n’hapsirë,
mbete dëshirë.!
Larg u largova.
Prej mallit u dogja,
u përvëlova.
Erdha tek ti.
Shpirti buzëqeshi,
zemra u mbush me dashuri.!
Dheun e putha më dha uratë.
Biiiir ,
paç jetën e gjatë.
I hodha syt ,
m’të gjithën lugin.
Qesha u ç’malla me Drin.!
Linda në Dibër nder e kam.
Aaaah sa krenohem,
kur them jam dibran.
Kur të vdes e lej amanet.
Thoni ishte dibran ,
i tillë ka vdek….!!
MBETESH….!!
Qesha.
Në fakt të përqesha.
Ty o i përqeshur.
O mëngë përveshur.
Që vodhe e pordhe.
Jo vetëm mbi atdhe.
Por dhe mbi votrën ku ke le.!
Si ore palaço.
Turpin nuk e ndjeve.
Pfff ç’ i burrëruar.
Shkel mbi votër.
S’njeh vëlla e motër.
Mbete veç i sosur.
Mbetesh i përdhosur…!!
ËSHTË E VËRTETË….!!
Edhe themi.
Se jemi.
Në fakt zeruar.
Se mbetemi vlerë “bluar”.!
Është e vērtetë.
A jemi ne
Që bëjmë qamete .
E lemeritemi,o nëne ku je….!?
BIJ SHQIPESH …..!!
O bij të dheu kosovar.
Bij trimash ,luftëtar.
Ne atdhe lirie rritur.
Ku dhe fmia,pushk ka qitur.
Ku dhe fmia.
Buçet qiellin rroftë liria.
Edhe zogu kur ciceron.
Rroftë Kosova e uron.!
Me lavdin t’jemi krenar.
Sjell prej trimave legjendar.
Edhe veten e flijuan.
Mbar një komb e lartësuan.!
Lum nanë loket që i lindën.
Bij e bija si shqiponjë.
Sot heronjt jetojn në zemra.
E Kosova u bë zonjë.
Bij shqipesh të atyre maleve.
La me gjakun e çlirimtarve.
Ku dhe guri asht krenar,
N’truall të lirë Kosovar….!!
SIÇ KA QENË QËMOTI….!!
Dhe themi,
se jemi.
Kur ndar na ka n’copa,
nji kjo Evropa.
E prap e duam fort,
pas saj turremi,
me të mburremi.!
A thu se gjall po na mba
pa të frymë më s’ka.
Veç mbet,
për të me dhënë jet.
N’syt e gjith botës,
me mbet “heroi” i Evropës…!!
Nji kshtu për bes,
kurr nuk dua t’vdes.
Pa ma kthy,
Shqipnin m’nji.
Siç ka qenë që moti,
me të drejtë zoti….!!
