Jam malok i pandreqshëm.
Edhe unë jam malok!
Malok që kam lindur e jetoi në jug.
Çapitur këmbë një mali,që fëmijë.
Në një fshat atje thellë që diellin e nduk.
Gjunjtë kam vrarë rrëzuar në gurrë,
Ushqyer jam rritur me aromë jugu,
Në ferra e driza barkun kam çjerrë,
Dhe ujin e ftohtë e kam pirë nga lugu.
Ndë fusha kam bredhur,korije e pyje…,
Me emra të hershëm,që s’kishte më jugu.
Dede,Golik e Gjekë i thërrisnim…
Veriu në njerëz i kish,si dhe jugu.
Jam një dreq maloku i pandreqshëm!
E shok e miq kam shumë malësorë,
Krenar që me ta,jam rritur,shkolluar…
Të besës,fisnikë,pa fjalë oratorë.
Prandaj më vjen marre e turp shumë herë,
Kur atdhenë ma ndajnë veri edhe jug.
Kjo copëz që shekujt e lanë pa prerë,
Nuk ka as vend ta shkruash veri ose jug.
Ngjyrosje vjeshte.
Një copë vjeshte e rënë përtokë,
Me fshesë e mblodhi fshesaxhiu.
E bëri togje,të gjithë bashkë,
Por era luante,mes vjeshtës fryu.
Copat ja grisi,ja mori prapë.
Hynte e dilte,sa herë që deshi,
Sado që mundohej me zor fshesaxhiu,
Ajo lodroi,fërshëlleu dhe qeshi.
Fryjti mes pemësh,qëndroi në qiell.
Ashtu gëzueshëm,me retë bashkë.
Qiellin e nxiu,pemët i shkundi,
Sheshet i ngjeshi me vjeshtë prapë.
Pushoi veç pak mbi rretë e ngjeshura…
I grishi,i mori dhe i përplasi…
Nga qielli u derdhën sërisht lotë shiu,
Se era iku e më si qasi.
Ja prapë filloi të lotojë vjeshta!
Me gjyma,tokës,qiellin ja zbrazi.
Qetësisht i hoqi verës mekapin,
Me rrëkegjethesh,lumin e mbarsi.
Retë i la varur si partiturë,
Të mbushura plot me pentagramë
Fryjti buciti,flak i ndezi,
Notat që shkruajti,si shi ranë.
Dhe vjeshta vazhdon të bjerë pareshtur…
Duke ngjyrosur çdo gjë ku prek.
Bie në brigje ,bie në pyje…
Të verdhën derdh,fushë,mal e shteg.
E pangopur hëna….
Hëna prapë,shumë e uritur.
Plluskon cohnxirën skaj më skaj.
Mbledh çdo luzmë a grimcë drite.
Përtyp,përtyp e s’do të ndalë.
I derdh gjithë hiret,ndërsa zhvesh shpatet…
Me damarë pemësh trupin shkruan,
Kupës së qiellit i vjen vërdallë,
Honeve fshihet,shesheve luan.
Nuk po e shuan dot urinë,
Kjo hënë e sertë,që bredh në qiell.
Agimi e zbon,malit rrëzohet.
Kupën e fundit e mbush me diell.
