UJQËRIT E URITUR
Në mes të ditës
ju errësohen sytë ujqërve.
kur janë të uritur ,
sikur në pikë të natës
Sulen,porsi të qartur
mbi prenë
e pambrojtur
Si gjyle topi, i binë në qafë
E rraskapitin…..i çartin trupin
E bëjnë tokë, derisa të ngopen
Pastaj shikojnë shoqi-shojnë
në sy…
Kuptohen në mes veti
me shikimet djallzore
për prenë e copëtuar.
Të kënaqur për veprimin
Rrahin vesht dhe lëpijnë buzët
Shtrihen e gogësijnë
pranë nënës uki
Nëna
që i ka mësuar të gjuajnē
në pikë të ditës ,si në pikë të natës
si rrufeja kur shkrep e vranë
lisat më të drejtë
Ashtu vrasin
Ujqërit e uritur , shpirt kazmë
Pasi e asgjësojnë prenë
i zë gjumi i thellë
Nuk zgjohen ,deri t’i merr uria
Pastaj përsëri fillon gjuetia e
Ujqërve me lëkurë qengji
Rrugës së verbër.
