REVOLTOHEM
Thonë se poeti ka melodi shpirti
Dhe mua poetes shpirti më këndon
Ndodh ndonjëherë që më zë trishtimi
Madje dhe revolta më pushton
Bëhem rrebele kur revoltohem
Dhe asnjëherë nuk ndodh pa shkak
Por me të keqen kurrë nuk pajtohem
Rrevolta ndaj sajë është fare pak
Poete jam, kam shpirt melodioz
Ndonjëherë hedhe dhe varg të hidhur
Nuk fshihem si struci, a uji nën rrogoz
Të keqes s’i tutem, syri jo dridhur
Vargun e dua dinjitoz
KU KA MË BUKUR!
Një jetë të tërë me ty kalova
Me ty,Vushtrri që lulëzon
Me asnjë vend nuk te ndërroj
Më bukur se këtu jeta nuk kalon
Me ty, Vushtrri lidhur mish e thua
Vetëm vdekja mundet të më ndaj
Sikur rinohem në viset e tua
Edhe larg kur jam, me vete të mbaj
Çdo gjë e jotja është mrekulli
Në çdo çast më shton energjitë
Mbi të gjitha janë banorët
Fëmijët i ke qerrshi mbi tortë
Kur jam mërzitshëm,dal viseve tua
Ajo më ikën si më magji
E shijoj jetën,k’tu jetën dua
Përjetësisht me ty,qyteti im,Vushtrri!
JO I THEM LUFTËS
Ditë tmerri përjetuam
Ditë tmerri po jetojmë
Bota mbet duke luftuar
Kur nga lufta do shpëtojmë?!
Si s’u zhdukën ca barbarë
Ca çakej, që shqyejnë botën
Që nuk ngopen duke vrarë
Zot, pse s’ua thyen kokën?!
S’duam luftë, paqën kërkojmë
Sepse në luftë pupujt vuajnë
Bishat gjithmonë në luks rrojnë
Sikur macja me minjtë luajnë
S’duam luftë, paqe duam
Lufta derdhë vetëm gjak
Paqën gjithmonë ëndërruam
Luftën nuk e kemi hak
Një lutje për ty,o Zot:
Ndali mëndjet ç’njërëzore
Njerëzit të jetojnë në botë
Të tyren jetë paqësore
