Thash të shkruaj një poezi
Thash të shkruaj një poezi
Të rrëshqas si mjalta nga luga
E mbushur me zjarr dhe dashuri
Të jet e bukur sikur struga…
T`i ngjaj një struganeje si në poezi
Flokët derdhur fije fije por si shi
Mali edhe fusha t`ia kenë zili
Tokës kur të shkelë si vesa te shkri…
Thash të shkruaj një poezi
Mjellmat ta shtrinë mbi liqen
Pastaj të derdhet në drinin e zi
Të përhapet si drita kur shkëlqen…
Të kaloj edhe nëpër oqean
Si nuse me tela teleisur
Me lotë gëzimi kur qanë
Krenare se kush e ka stolisur…
Thash të shkruaj si strugan
Ta vesh me tesha dhëndërrie
Strugën si yrnek me filigran
Kush s`e di, është idilë dashurie…
I thash Natës
Zbrite, yllin e parë nga qielli
T´ia ndjej zemrën se si i rreh
Nuk pres dot sa të dalë dielli
S´dua bukurinë asaj t´ia zbeh…
Zbrite, të lutem o natë e qetë
T´ia ndjej gjoksin kur i gufonë
Ditën mund të dalin edhe retë
Shiu që do bjerë, yllit i pengonë…
Zbrite, o për nder të largësisë
T´ia ndjej të trupit ngrohtësinë
Natën e errët të ma shëndrisë
Mëngjesit t´ia kthej krenarinë…
Zerja udhën qiellit
Sa herë prishet moti
I pari e ha shqiptari
S´na ndihmon as zoti
Na është këput litari…
Kur vetëtin e gjëmonë qielli
Retë derdhen mbi shqipëri
Dhe kur e pret të dalë dielli
Ere dhe shi kthehen përseri…
Shëroju e uruara shqipëri
Na mbete si plagë samari
Si nuk gjete njëherë qetësi
Të bëj gjumë rehat shqiptari…
Na ke mbetur halle madhe
Si nuk zgjodhe njëherë udhë
Të të shohim nuse sorkadhe
Të rinohesh pa patur rrudhë…
Gjithmonë shpirti po të qanë
Degë çaplyer me shumë anë
Ndaj armiqtë nuk t´u ndanë
Mish e eshtër duan të të hanë…
Ngritu njëherë si Tomorri lartë
Bëje kuvendin me burra të artë
Jepi zemër shqiponjës s´ë zjarrtë
Zgjohu nga gjumi, o vdis në baltë…
