Faruk TASHOLLI
NE DITELINDJEN E LASGUSH PORADECIT
KËNGË DJALËRISHTE
Kur vdekja e mori Lasgush Poradecin
I.
Re e re ne gjumë të qetë
Gjuhëzjarrtë, fjaqlëkulluar;
Në u mbyll syri përjetë –
Vargu dot s’ka perënduar.
Vargu ngrihet lart e lart
Vëlla poet, vëlla këngëtar,
Përtej vdekjes lëshon shtat,
Rrjedh e rrjedh si sylynjar…
II.
S’u kënduaka elegjia
Kur zbret vjeshta e bie brymë;
Ah! Nosit, buzëve të mia,
Nuk ua dashke elegjinë!
Dhe ia marr ia marr me zë
Hove-hove zemërshkulur,
Djalërisë këngën t’ia lë
Rrëzë fjalës trup-përkulur!
III.
Kith i lëshuar mbi liqe
Seç´m’u bë o ortek bore,
Pikë-peng valëve në she
Për një lule skaj kurore!
D
Për një lule-lulevarg
Duhet vdekur e ngjallur prapë,
Toka afër. Oh! Kënga larg,+
