TIRANËT
Viti ynë u bë gati,
I vijnë gjyshërit në gazmend,
Shtroi qilimat prej atlasi,
Një pallat u mbush me shend.
Vinin vitet radhë – radhë:
Kush si zambak i bardhë,
Kush i kuq, kush i heshtur
Si në histori i vrenjtur.
Mirë se erdhe, gjysh!
Mirë se të gjeta, nip!
Përshëndeteshin vitet
Përzemërsisht.
Si fëmijët në lëndinë
Rrinin vitet që do vijnë,
Njëri sish u ngrit në këmbë:
Yh, sa mysafir u bënë!
Gjyshërit qetë – qetë
E shtruan muhabetin,
Folën ëmbël për tokën,
Folën bukur për detin.
Mirë që na vunë emra,
Hymë n’Pallat të Historisë,
Emri i vrazhdë s’më pëlqen:
Pse të quhem vit i zisë?!
Më lehtë e kanë të rinjtë,
Ata që vijnë pas nesh,
Do të kenë emra të mirë,
Emra të bukur lulesh!
U shkroftë në pallat
Emri yt me shkronjë të artë!
