Poezi nga Mentor Thaqi
N´ÇDO PLLÂMBË TOKE MBJELLIN PLISA
N´hap Vigani nëpër brigje,
ka hapë krahët Burri i Dheut,
me Agimin hapin shtigje,
për t´ia sjellë Lirinë Atdheut!
Rrotullojnë gurë edhe lisa,
n´mes Shqypnie me Shqypni,
n´çdo pllâmbë toke mbjellin Plisa,
Truallin e veshin n´bardhësi!
N´Qiell të kaltër largojnë rètë,
që t´rrezon Dielli Dardan,
për flakë pushkësh marrin rrufetë,
sa Katanë, sa Veteran!
Kodër m´kodër ushton brini:
– Bini djem mbi gjyle topi!
Këndohet Himni, jehon kushtrimi,
heu, thanë u ngjall vetë Kastrioti!
Nëpër lugje dulën Zanat,
tuj lidhë plagët çlirimtar´ve,
në llogore ranë Shqiponjat,
tue iu bartë barot luftarëve!
***
Këndej rrjedhë Valbona, andej Ereniku,
flakë lëshon Kosharja, brigjet rrjedhin gjak,
seç skuqet dhe Drini, drejt Adriatiku,
po s´ligështohen trimat, kaliten në flakë!
Hajdi djem más mèje, po thotë Komandanti,
asnjë pllâmbë Toke, nuk guxojmë ta l´shojmë,
për t´gjallë Testamentin, e Agim Ramadanit,
si Nderin e Nan´s loke, me jetë do ta mbrojmë!
Seç po ushton gryka, seç po dridhet mali,
n´përfytje me hasmin, krushqit e Lirisë,
vështrim prej kreshniku, dhuroi Veterani,
Uragan pat hazin, Djali i Shqyonisë!