DO NA DIFTOHEN CA KUJTIME
Do na diftohen ca kujtime
Kur jemi të shtyer në moshë
S’e di a t’i fali ato gabime
A të lë të kërkosh lemoshë
Ato gabime që i ruaj si kujtim
Si gemë panje kur bëhemi në linja
Mëshirë apo do kërkosh shpëtim
Kur ne do mbulohemi me thinja
Dhe do të jesh ti e pënduar
Plaga ,fle nên dritën e syrit..
S’e ke idenë sa jam i lēnduar
Që unë e hoqa të zitë e ullirit
Do që të shpëtosh ti nga mëkati
Unë me trillet tua jetoj që moti
S’mbaj mëri dhe aspak fije inati
Veq ta lehtësoj dënimin nga Zoti
Poezi nga Rame Bashota
