Eli Zeneli-Te stolat e Qytetit

TE STOLAT E QYTETIT
Te stolat e qytetit te prisja ty atehere,
Ti ende nuk po vije, zemra m’ pikonte vrerë.
Porse unë prapë vazhdoja të prisja me shumë mallë,
Sepse ti do të vije përse të mos vije vallë?
E pritja prapë po zgjatej, një fund a do të kishte,
Në parkun e qytetit errēsira tash po zbriste.
Kur krejtësisht papandehur te stoli u duke ti,
Lulet nisën vallëzimin, po bënin dashuri.
Iku edhe errësira, dielli u duk mbi ne,
Qielli kaltrosh i bukur, e fshiu lart çdo re.