Sokrat!
Më jep pak helm dhe mua, i dashuri Sokrat
Nuk të kërkoj më shumë, mjafton dhe vetëm kaq
Apologjinë e di, përmendësh, fjal’ për fjal’
Me të mëngjesit zgjohem dhe fle me të çdo nat’
.
Megjithatë çuditem me botën shurdhamane
Një vesh e ka për hyrje, një tjetër ka për dalje
Në njërën dorë thikën, në tjetrën mban medalje
Të vret e të nderon, me varret piedestale.
Më jep Sokrat pak helm, të tërin mos e pi
Njëlloj do bëjë efekt, në trup edhe në shpirt
Të ikim, të shpëtojmë, aty ku s’ka njeri
Njeriun të kërkojmë, të jetë vërtet’ Ai
