Të prita
Të prita memgjesëve të bardha
Kur shpirti lëvronte endrrën
E ti me vije porsi pulëbardha
Me ngacmoje në t’imen zemër
Të prita muzgjëve të mbremjëve
Kur qielli merrte pamje impozante
E ti më vije porsi nji lozonjare
E unë të buzëqeshja me gjithë zemër
Të prita agimeve pranëverore
Kur bulëzimi kishte mbuluar natyrën
E ti me vije porsi nji fluturë krahë shkuar
Që mbleshë nektarin lule me lule
Dhe pritjeve u erdhi nji ditë fundi
E ti mbete nektar në shpirinë tim
Të mbylla thellë në arkën e zemrës
Për të ruajtur prore si nji medaljonë
