TRENI IKU
Ne ecëm mbi shina paralele
Me vagonët e ndjenjave plot,
Ti vajzë flokë kaçurrele
Dhe unë vjershëtori jot
.
Kjo mëndja ime e ndrojtur
Nuk la lule pa këputur,
T’ë stoliste vargjet e shkrojtur
Si buqetë për ty vajzë e bukur.
Dhe vitet rrodhën si lumenjtë
Unë s’pata forcë as sa një përrua,
Shinat nën tren mbetën paralele
Nga ndrojtja që s’të thashë – të dua.
Unë folezën ngrita aty ku isha
Ti ndryshove domosdo folenë,
Nuk pati kurrë mes nesh ngrica
Siç nuk pati as pranverë.
Ne ecëm mbi shina paralele
Me vagonët e ndjenjave plot,
Ti mbete po vajza flokë kaçurrele
Dhe unë po vjershëtori jot.
