Thone se ndjenjat jane perlat e shpirtit prandaj rrine aty fshehur. Nese i gjen personi i duhur eshte me fat.
Ndjenjat njerezore sado te fshihen nje dite te bukur shfaqen me tere madheshtine e tyre dhe drejtohen ne destinacionin, qe ka percaktuar zemra.
Aty do te perplasen aty, si ajo vala e detit qe prek dhe puth bregun cdo dite, ku midis tyre eshte vendosur pakti, aty do te bejne fole,
Si vala qe gerryen bregun e detiti cdo dite pak e nga pak, ashtu dhe ndjenja jone, qe eshte nisur per ne ate destinacion.
Keshtu dhe kjo na grryen cdo moment, na djeg na pervelon shpirtin e trazuar.
Keshtu ajo ndjenje e bukur lind si lule e bukur plot arome, e embel dhe plot drite si rreze e diellit ne mengjes.
Ajo ndjenje te ben te derdhesh lot dhembje, deri sa perfundon dhe kurorezohet me percjelljen e ndjenjes reciproke, kur plotesohet ne destinacionin e duhur, kthehet ne lot malli, te roberon. Roberohesh para saj dhe vete nuk e ke kuptuar se kjo eshte Dashuria.
Dashurise nuk i ka rezistuar askush ne kete bote.
Dashuria ka ulur ne gjunje: Faraone, Mbreter, Mbreteresha, Princesha, Kontesha, Gjenerale.
A mundet te rezistoja Une, si mos te me kete ulur dhe mua ne gjunje??.
Keshtu ate dite te bukur kur te deklarova dashurine u ula ne gjunje para teje duke pohuar se te dua Ty me shume se veten time.
E di qe kjo eshte nje padrejtesi qe i bera vetes time, por ndjenja nuk pyet per keto moralitete.
Sa me fort te dua une Ty aq me shume ma permallon shpirtin tim kjo dashuri. Sa endrra dhe me shume vuajtje jane rrotulluar ne ato nete gjata ne mendjen time.
Kushedi sa here kam pyetur veten time, por asnje pergjigje te thjeshte nuk kam marre deri ne momentin e mbritjes se saj ne stacionin e fundit ku ti e pranove ndjenjen time dhe e shume fishove ate.
Nuk mund te harrohet asgje, ato jane ngulur thelle ne shpirtin tim dhe koha nuk i fshin ato, as dallget qe fshijne cdo gjurme ne bregdet, nuk i fshijne, deri sa te jem me Ty.
Te dua me forcen e shpirtit dhe do te te dua edhe me fort akoma pavaresisht kohes qe kalon pa u ndjere fare.
Nuk do me shterojne fuqite, por si burimet e malit me prurjet e tyre ne dimer.
….Ajo qe eshte per Ty kjo ndjenje eshte rrezatuese si ndricimi i diamantit ne diellin e paster dhe te forte.
Vuajtja ime mori fund aty ne shpirtin tend.
Kjo per mua eshte destinacioni i dashurise dhe stacioni i tij i fundit…..
