PUTHJE QE S’ MBAROJNE …
Me flladin qe fryn kete mbremje vere
Ti putha syte pa u ndjere , lehte .
Me thuaj ,tregome , valle a e ndjeve ?
Si ere qe fryn ne nje liman te qete ?
Me valen qe gjoksit te bregut perplasej ,
Puthjen ne buzen eshke te dergova ,
Smbrapsej, kthehej si dallge dhe prap qasej
Cast , qe si lirine nje heremit enderrova
…
I nisa pulebardhat e mendimeve te mia ,
Puthjen e mbremjes qe kuqelonte te sillnin
Dehur deti e qielli nga dashuria
Putheshin ne horizont e prap dashuri percillnin…
.
putha etur si femije gjirin e endrres ,
Asaj endrre qe ne jete me mbajti zgjuar ,
Ndaj mengjesit kalova kufijte e zhgjendrres ,
sirene me bregun e shpirtit tend mbeta dashuruar
..
Marrosur nga endrrat e nates qe shkoi ,
me bulezat e veses se mengjesit te putha ,
Njeherazi nen hene dhe diellit kur agoi ,
Puthje qe me vdes dhe prap me ngjall mua ….
