Pse?
Pse? lash gjurmë
Botë me ruaj gjurmen
Pse? m’ i këputët lulët
që janë duke u rritur,e duke
leshuar aromë lirie
Pse? m’ i këputet
Damaret e gjakut,e shpresat e jetës
për të jetuar në trojet e mija
Pse? më prishet ëndërrën e gjumit
Ku thonë koha e ëndërrave zgjatë deri të
mbushet më gëzim,për një këngë lirie
Pse? m’i ndalni këngët e zogjëve
Ah! sa bukur ata këndonin
Në atë grykën e malit më një melodi sikur
që kendonin zanat e malit për Adem e Hamëz Jasharin
Pse? l vetmi kujtim në këto vargje mbetet
ëndërrat e mia, s’kam tjeter amanet nese vdes
Jeta ime t’vazhdoi në gjurmën time që kam fillue
Jetoi më vargjey
Vargjet për mu janë të shënjeta
Janë një bukuri,mi ka dhuruar
zoti ato në shpirtin tim banojnë
Vargjet për mue janë ujë bukë që
ma ushqejnë shpirtin,e më lumturojnë jetën
Poet fillo këngën më të bukur
Se sot kam festë për vargjet e mia
Sot është koha për gëzim
Sepse më këto vargje i këndoi shpirtit tim
Thellë n’zëmër jetojnë vargjet e mia
Çdo ditë e natë bisedoi më to
l përkdheli dhe i dua sikur nëna fëmijët
e vetë
Nëtetë e mija janë të lumtura
Sepse shpesh unë për vargje ëndërroi
Kapem s’bashku dorë për dore e me tu
vallëzoi
Ju oj vargjet e mija jeni një botë
e padjellzuar,botë e mrekullisë i ngjani
rrezeve të diellit’ e atyre luleve e ajrit të Prillit
Të kujtoi fotografi
Ah! sa më tërheqë
Shikimi yt
Si një lule e bukur
duke
mçelur në mëngjesin e hershem
Duke u ngrohur nga rrezët e diellit
Kjo fotografi ka shumë komplimente
që vetëm une di ti kujtoi, e punuar më
ngjyrat më të bukura, ç’shifet bukuria e saj
Buzëqeshja e kesaj fotografie të afron simpati
për ta shikuar…
Fotografi ti je një pikturë
e punuar më ato ngjyrat më të bukura
Që vetëm Pikaso më atë brushen brilante
dinte ta punonte…
Shikimi yt i bukur më bëri të mendoj
Se ti dukesh sikur je duke dëgjuar
ato vargjet e ëmbëla t’dashurisë që i mbante
në shpirtë e zëmër Zef Serembe!
