GJYMTYRËT E MENDJES
Pasditja po mbahet mbi paterica
i theu minutat dhe orët
me heshtjet memece
Tē mbrapshtat po marrin
tatëpjetën
e mbrēmjes së përgjumur
Jam me sy picërrues
kah dritës
Memorizimi i vetes
ështē stampuar në mur
si një mumje
ku lēmshet e angështisë
presin të rrokullisen
në lotë krokodili
që po pret
të hajë babëzisht veten
Të njejtat
kanë filluar të grinden
në boshet e shpirtit
e t’më mërzisin
Do tu vë vizën e ndryshores
që tē mdryshmet
t’më gjallërojnë
gjymtyrët e mëndjes
V.Kolaveri
