M’duj !
M’duj e shuj gacat
që shpirti jem ndez
natën e lume me hanë
t’përvlum prej afshi tonë
M’duj e k’puti petalet e jargavanta
me buzëqeshje dielli e mbi shtratin
tonë çele vesën e mëngjesit
M’duj ,vrullshëm përbie mallin e kurmit
tem ,si përbin vala shkambin n’oqean
M’duj,përtej andrrës ,m’duj!
Thaj sytë që s’shohin ma nurin tand ,nadjen e vrame me re
M’duj ,e vdis me m’u!
Nën qërpikët e mij thur kurora lule-maji
për dashnin tonë t’përbetume!!
