-BRENDA ZJARRIT NË GJI-
Ajo ënderr mbrëmë, pse më çoroditi?
Më hutoi krejt dhe gjumin ma vodhi,
Erdhi ashtu papritur, sikur nga qielli zbriti,
Erdhi dhe zemrën e përgjumur ma goditi.
Mure prej akulli ngriten në mes këtij acari,
Por asgjë se ndal flakën që ndizet në gji,
As ditët që ikin zvarrë e me përtesë,
As nata pa gjumë që endet në qetësi…
Brenda atij zjarri, je ti…
