VETMI
Kërcëllejnë gotat e mallit
mbushur me trishtim
Ikjen e zemrave
U pinë rrugëve të thara
nga zhuritja
Vetmisë rrëkellehen
me një frymë
Dënesave të mbrēmjes
ku mungojnë dremitjet
Të përkëdhelura
nga shpirtra që qajnë
të ikurit
Vetmitë
kanë nisur të agojnë
zemra të plasaritura
