Eja njè kafe
Pèr njè kafe tè ftova, pa ndonjè qellim, se di a do tè vish, apo aty vetem do tè rrish, dhe ti si unè kafen do e pish.
Po tè ftojè pèr njè kafe si shokè(qe) por edhe si mik (e), po tè ftoje tè llafosim ca fjalè bashkè pastaj ti e dinè mund tè rrish por dhe mund tè ikesh.
Njè kafe vetem po e pi pa mè shoqeruar njèri, nè heshtje po mendoj si u larguam kèshtu, as kafen mè bashk s’ po e pimè?! Jo s’po tè fton mè njèri, asnjè kafe me e pi, tè paguaj unè apo tè paguaj ai(ajo)..!
Me njè shokè-shoqe, mik- mikesh tè shoqeruar hecnimè si tè turbulluar duke menduar kush kafen pèr ta paguar?!
E merzitur ndoshta je atè ditè si njèri, thua dua njè kafe pèr tè e pi, kè tè ftoj jo nuk po di, se nuk kam lek ta paguaj tani..!
Eja njè kafe tè e pimè tè ftova unè, por do paguash ti!
Prandaj eja njè kafe tè e pimè, tè llafosim ca fjalè, tè thèna e tè pa thèna, ti bèjme lamsh tè tana..! Tè kalojmè pak mèrzietin, se kush llafoset nè fjalet tona kètè nuk e dimè..
Mos tè mendojmè tè paguaj unè apo ti, tè paguaj ai(ajo) qè mir e di..!
