Fari im
Në kullën magjepëse që pushton skenën,
pres perëndimin të ndez farin tim.
Pluhuri i dritës të jetë udhërrëfyes
për natën tënde, marinari im.
Ngjaj si Helios, perëndia e diellit.
Në dorë mbaj një mangall të ndezur.
Nuk mendoj për agimin shkrirës.
Sytë e mi nëpër errësirë enden.
Nga ky far hijeshiegër e i vetmuar,
e veshur me mister, e veshur me dritë,
përpiqem të shmang vonesën tënde,
të ndaloj dallgët, të largoj shkëmbinjtë.
