Mërmërimë ajri
Ti nuk lodhesh duke më ndjekur këmba-këmbës,
si një njeri i padukshëm, pa emër.
Mbase të mundon mërmërima e ajrit rreth meje,
ajo mërmërimë e çuditshme që e ndjen çdo femër.
Ajo që më bën të vallëzoj me të,
më bën që të dukem më e bukur.
Buzët e mia me tinguj veshur,
sytë e mi kaq joshës kurrë nuk janë dukur.
Mbase ty të mundon mërmërima e magjishme,
që i bën gjinjtë e mi me ajrin të kërcejnë.
Ata sikur duan nga trupi im të shkëputen
e lumturiprekjen në hapësirë kërkojnë të gjejnë.
