SA PËR NJË JETË!
Më puth, i dashur, këtë natë të pafund,
Fuqishëm, derisa mëngjesi natën ta shterojë,
Dhe një pikë të mbetet, gotën do ta shkund,
Që jeta kurrë të mos perëndojë!
SA PËR NJË JETË!
Më puth, i dashur, këtë natë të pafund,
Fuqishëm, derisa mëngjesi natën ta shterojë,
Dhe një pikë të mbetet, gotën do ta shkund,
Që jeta kurrë të mos perëndojë!
Të gjitha të drejtat janë të rezervuara © 2021 Gazeta Ciceroni