Teutës ilire
Nëpër malet e larta të pashpirt,
Zemra ime shpaloset plot ëndërr,
Në terrin e lashtë, ku rrinë besnik,
Teuta Ilire, lavdi e çmuar përherë.
Bashkë me krahët e shpirtit të lirë,
Ajo fluturon lart, si shqiponja mbi re,
Mbretëresha e fortesës dhe trimërisë,
Teuta Ilire, simbol i madhështisë.
Me këmbë të vendosura mbi tokën e saj,
Ajo drejtohet me guxim dhe dinjitet,
Nëpër lumenj e male, rrugë të hapur ndan,
Duke mbrojtur atdheun me zemër e me dijet.
Teuta Ilire, përballë sfidave të kohës,
Shfaq vizionin e lirisë dhe përkushtimit,
Në mbrojtje të trojeve dhe kulturës së saj,
Të çojë popullin drejt përparimit.
Nëpër malet e kaltër të Teutës Ilire,
Historia na thërret me zë të frikshëm.
Gratë e fuqishme, mbrojtëse të trupit dhe shpirtit,
Bëhen simboli i guximit dhe përkushtimit.
Nën diellin e zjarrtë të lashtësisë,
Teuta Ilire drejtohet me vendosmëri dhe vizion.
Ajo rrëfen historinë e trimave dhe heronjve,
Që me sakrifica mbrojtën Atdheun dhe kombin.
Në detin e Adriatikut ajo mbretëron,
Fluturon si shqiponja mbi valët me dinjitet.
Trondit bregdetin me forcën dhe zërin e saj,
Duke kënduar këngën e lirisë në çdo detaj.
Teuta Ilire, burimi i inspirimit tonë,
Përforcon ndjenjën e lavdisë dhe krenarisë.
Me çdo thirrje të saj, mbi truallin shqiptar,
Populli i përulur zgjohet dhe rritet në nder.
Nëpër malet e kaltër, zërat e tyre vazhdojnë,
Teuta Ilire, shpirti jonë përjetë do të frymëzojë.
Poezia jonë do të rrëfejë lavdinë dhe trimërinë,
Të gjithë do t’i dëgjojmë, kombi ynë të bashkuar.
Në historinë e lavdishme të popullit tim,
Emri i saj shkëlqen si dielli në qiell,
Teuta Ilire, frymëzim i jashtëzakonshëm,
Krenari për kombin, zemra ime që vijë.
