GJIMNAZISTJA NGA FSHATI
Si një laureshë nga mali zbret
Kjo vajzë e imtë fluturake;
Në gjoks mban të fshehtën e nxehtë
Dhe ëndërrat në bisqet e gjakut;
Me aromën e luleve, të barit
Mes udhës së agimit të qeshur
Troket ajo në portat e zjarrit
Me zemrën e saj të zhveshur;
Gazin e mëngjesit sjell me vete,
Prarimin e borës nën diell
Era fustanit të kaltër ç’i qepet
Renë e bardhë ngre nën qiell;
Dhe ulet në bankën e dijes
Sytë mbyll e kurmi i shpihet
Si një këngë e posalindur
Që pret mes mjegullës të ngrihet;
Dhe larg e lart fluturojnë
Mendimet e vetullat si zogj
Gurrat e gjinjve gjëmojnë
Sipër ballit misteri iku, u dogj…
