DALLGË TË ZEZA
Përplasen dallgët mbi gomone
Ku ishin mbushur me mërgimtar
Trojet tyre për me i lanë
Rrugët e kurbetit për me marr
T’merr me sy tanë shikuan
Dallgët e zeza valë -valë
E mendojshin në mes tyre
Kush në breg del i gjallë
U t’merruan prej dallgeve detit
Ku përplasejmbi trupat tyre
Rrugën e gjatë të kurbetit
Gjallë do mbetëj në mërmorjen tyre
E kjo rrugë nuk harrohet
Bashkë me dallgët valë – valë
Për shumë shekuj do kujtohet
Se mërgimtarët të gjallë kanë dal
Edhe jetën në kurbet e vazhdojnë
Tuj punue në dhe të huj
Por shpesh her ato kur kthehen
Dallgët e detit sërishtë përshkrujnë
E jeta e tyre si këto dallgë deti
Ulje ngritje si gjithmonë
Me të mirat e keqijat e vetit
E me mall për të shtrejtin atdheun tonë
