A jam unë ..
Kokën kur vura në prehrin tënd nga ëndërrat e rëna ? .
A jam unë në tryezën plot e përplot
Me fjalë ..
A jam unë lokomotiva dashuri
A jam unë ëndërra jote si përrallë …
A jam unë …apo ishte ….
….. dashuri e nxituar …
që unë kishja marë veç me fjalë …
Kur zgjatje duart dhe unë të besoja
Të dashuroja me shpirt….
…… si e marrë…
……..Ç’e mjerë…
kënaqësia jonë ..dritëshkurtër ..
qëkur të dhashë buzëqeshjen e parë .
Tash muzgu sa me vrap
qullosë rrugën time
telat e dritës diku janë çarë .
…….Eh dashuri e nxituar ….
Brënda natës .. që yjet mi mban shuar .
Le të bëhem unë drita jote
mes territ që botën ka mbuluar .
Prej trurit ….. trishtimi …
Shkumëzon e shprazet
Me gjymtyrë të këputura
Heq këmba këmbën zvarrë
Si zoqtë që flasin për motin
në parvazin e dritares
të mbushur plot erë e mallë .
…….O hëna e plotë ….
derdhi dëshirat e pritjes
para pasqyrave ..
Ku humbën në rrugën e fjalëve
… Vrarë ..
Ku dashuria e shpirtit tënd
ishte shënuar në ditarin e ëndërrave
……..të zemrës …
Plot mesaxhe shprese
… e një shpirti të çarë..
Në sytë e tu thellë ndieva dashurinë
E doja gjer në pafundësi
Të prisja ç’do ditë të vije
Por qe e nxituar dashuri ..
S’kam faj…që e kujtoj me shpirtë përherë
dashurinë…. si hëna përmbi errësirën,
Metamorfoza e shpirtit
do të ketë mbaruar
Lule polare nëpër gjumë do të vijnë..
…
Për kë ..?
një copëz dashurie …
Apo …. dashuri e nxituar ..
E rëndë hekur në peshë
Dashuri ëndërr e lënduar .
