Në rrathët e mëndjes
Larg,
Aluçinacionesh statikë
Ti qēndron
Në heshtjen e mekur
Fotografi bardhë e zi
Në miniaturë
Statujë,
E skalitur mrekullisht
Me zemër të mpirë
Pa shpresën e buzëputhjes
Sy më sy
Sepse i druhesh
Vargëzimit tim
Sy shpirt
Veç,
Ujshëm brënda meje
Rrjedh,
E kullon gjak
Ti,
Zemër diamant
C’mpaku,
E mos druaj
E imja qelizë.
