PUTHJE ËNDRRASH
Putha ëmbël preka thellësinë
Aromen e buzëve si lule shijova
Për një çast shpirtit ia dhash lirinë
Nektarin e dashurisë me puthje mbëltova
Puthjes ia fala gjuhën e dashurisë
Buzëve të etura ia shuajta mallin
Një fije shpresë i dhash vetmisë
Se dashuria vetmisë mirë ia di hallin
Buzët për një çast qëndruan heshtur
Sytë e tyre shkelqenin si pasqyrë
Puthjet filluan me të buzëqeshur
Dhe në fund u ndan me një lamtumirë
