Paralele ndjenjash,
Shumfishohen ndjeshëm
Gjer në infinitet,
E kllapitjes së syve
Të zemrës
Përballë
Një mijë të vërtetash,
Dhe bërtasin
Unshëm,
Unit të shpirtit
Me fuqinë e të vetmit,
Që triumfin pret
Por më kot,
Se ,në përthyerje
Ditësh tinzare,
Të kithëta
Vijnë memoriet kolektive
Mureve të kujtesës
Ku shpresimet
E të nesërmes,
Hijëzohen
Pa bërë zë
Ku të pingulëta
Ngjarjesh,
Therin sa mundin
E prapë se prapë,
Treten udhëve të harresës
