KANGJELET E RILINDJES
Ngjyrë e fille ka ndërruar jeta
Mendëhutuemit s’po i ngjallë as shpresa
Gjithmon ngajnë mbasë udhëve të shkreta
Abuzojnë se po i shkelë jeta
S’po i akuzojnë ata mendet e veta
Se ngjyrë e fille u ka ndërtue jeta ,
,
Ecni dilni prej guackës së shkretë
Para stnive me risi të reja
Se e lashta Shqipe Arbnore
E ruan traditen e kuvende të vjetra
Mbron folen e maleve të larta
Bujarin e diturin që prei ‘kohëve të lashta ,,
Ajo jeton në trojet veta
Analizon halle e brenga
Mediton si lisë me rrema
Nuk duron gjëmba e ferra
Se i ka krahët si shigjeta
E kangjelet e rilindjes
Kurë si lë n’kuvende të shkreta ,,
Prej kohës lashtë e shikonte motin
Bushtres plakë ja drejtpoi gishtin
Shum agime t’bardha tue pritë fatin
Padrejtsisë s’ja falë sabahin
As armikut sja shtroi konakun
Po me plumba ja mbushi barkun ,,
Ai gjarpri i zi për-karshi i rrinte farmakosun
Kupën befas me ja mbush helmë
Po kjo Shqipja jonë e Arberisë
Si tradhton kuvendet e vjetra të pleqërisë
As kangjelet e rilindjesë për ditë të lirësë
Që kan shkrue kodin e drejtësisë
Për hirë të besës e të burrërisë
Për hirë të nderit e të trimërisë ,,
