N’dy drrasa deket
Mi shtrinë brinjët
Mi thyen eshtnat
E shpirtit
Djajtë,
E kumteve të hirit
Që lëngatat
I kanë udhë
N’mburoja të hekurta,
Me eshta sysh të qeshun
Luftova
Ti mbaja larg,
Tempujt e qoftëlargut
Ku korbat
Cikrrisnin zanin
Ndër frymë
T’shejnta u luta
T’më kthenin zanin
E lirisë
Që m’kish tret
Thirrmash
Të ndezuna
Flakëve të ferrit
Ditës, e netësh
T’thepisuna të zorit.
